Nuri Bilge Ceylan Sinemasi

Nuri Bilge Ceylan, sinemaseverler kadar elestirmenlerin de övgüsünü alan filmleriyle uluslararasi basari kazandi ve yirmi birinci yüzyilin en özgün ve provokatif sinemacilarindan biri olarak kendini kabul ettirdi. Buna ragmen film ve medya arastirmacilarinin Ceylanin filmlerinin kendine has üslubunu, havasini ve temalarini kesfetme girisimleri sinirli kaldi, Ceylan sinemasinin temalari henüz kapsamli bir sosyolojik ve elestirel düsüncenin konusu olmadi.
Üc yazar, tartismaci bir diyalog icinde birlikte yazdiklari kitapta buna girisiyorlar Ceylanin filmlerine ayirt edici özelligini veren diyalektik etkilesim anlarini, paradoks ve celiskileri cözmeye degil, taklit ederek pekistirmeye calisiyorlar. Ceylan sinemasinda süreklilik gösteren bes temel temanin izini takip ediyorlar yersiz yurtsuzluk, nostalji, göc ve yer degistirme gibi tikel zaman ve mekan bicimlenimleri; süregiden bir hiclik ve yokluk duygusu; yas, melankoli ve can sikintisi; metropoliten modernlik; ulusötesilik. Böylece Ceylan sinemasini filizlenmekte olan bir Yeni Türk Sinemasi baglaminda ele almak yerine, bu filmleri klasik Avrupa özellikle Fransiz, Alman ve Rus düsüncesi, edebiyati ve filmleriyle desteklenen ulusötesi bir baglama yerlestiriyorlar.
Sosyologlar, kültür kuramcilari, ama daha önemlisi sinemaseverler icin; Nuri Bilge Ceylanin bundan sonra yapacagi filmleri, o emsalsiz hayal gücünü heyecanla bekleyenler icin bu kitap.